تنها غم بی‌پایان حکم‌فرماست

دیروز، من و تو رگی رقصیدیم،

میان آغوش‌ها و بوسه‌ها و لبخندهای فراوان،

آهنگ «یکی قراره ببرتش» داشت پخش می‌شد،

از جریان بزرگ «گریگوری ایزاک».

امروز، هیچ شادی در میان ما نیست،

نه خنده ای، نه گفتگویی،

عشقمان را برای همیشه تمام کنیم،

تنها غم بی‌پایان حکم‌فرماست.

با دقت به صورتش نگاه کردم،

دستانت را عاشقانه در دست گرفتم،

خیلی سرد و بدون هیچ قدرتی،

احساس اینکه همه چیز تمام شده است.

سعی کردم زود برم،

در خیابان‌ها و میدان‌ها گریه می‌کنند،

عشق من برای آخرین بار گریه کرد،

احساس یک بازنده بزرگ.