چرا به من آسیب می‌رسانی؟

من چه کار کردم؟

که لایق این درد باشی،

که صورتم را آزار می‌دهد،

چشمانم را خیس کن،

چرا به من آسیب می‌رسانی؟

رنج و عذابم را خونریزی می‌دهم،

در رنج و اندوهم بسیار غمگینم،

جایی که باران بند نمی‌آید،

حتی باد هم نمی‌ایستد،

و ابرها با عجله از کنارم می‌گذرند.

بگو کجا اشتباه کردم؟

بگو من کجام؟

تو باعث رنج من میشی،

حالا لطفا به من جواب بده،

سکوت را در روح خود باقی نگذارید.

مرا ببخش! من سزاوار رنج کشیدن نیستم،

در هر نگاهم حمایت می‌کنی،

و این رنج را در درونم داشته باشم،

مرا بر روی این تخته سنگ تنها بگذار،

قدم زدن بدون هیچ مقصدی.